Søren Kragh-Jacobsen (متولد 2 مارس 1947 در کپنهاگ) یک کارگردان ، نوازنده و نویسنده آهنگ دانمارکی است. او یکی از بنیانگذاران و پزشکان پروژه Dogme95 برای ایجاد فیلم های بدون فناوری یا تکنیک های مصنوعی بود.

Kragh-Jacobsen قبل از حضور در مدرسه فیلم در پراگ ، به عنوان یک نوازنده محبوب در دانمارک شروع به کار کرد. وی پس از بازگشت به دانمارک ، تولیدات تلویزیونی را کارگردانی و همزمان کرد.

وی بر اساس ایجاد فیلم هایی که فقط بر اساس واقعیت و بدون نورپردازی و فناوری مصنوعی ساخته شده است ، یکی از توسعه دهندگان پروژه ساخت فیلم آوانگارد Dogme95 شد.

اولین فیلم بلند او می خواهم ناف زیبای من را ببینیم؟ (1978). این مورد پس از لاستیک موفقیت آمیز تارزان (1981) ، Thunderbirds (1983) ، Emma's Shadow (1988) ، Shower of Gold (1988) ، پسران از سنت پتری (1991) ، جزیره در خیابان پرنده (1997) و شکست بین المللی وی ، Dogme No. 3 Mifune's Last Song (1999) و Skagerrak (2003) دنبال شد. آخرین آهنگ میفون در 49 مین جشنواره بین المللی فیلم برلین ، جایزه ویژه هیئت منصفه را به دست آورد. Skagerrak وارد بیست و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم مسکو شد.

او برخی از تبلیغات و سریال های تلویزیونی دانمارکی/سوئدی را انجام داده است.

تحسین شده در سطح بین المللی ، وی چندین جایزه بزرگ را برای کار خود دریافت کرده است ، از جمله جایزه یادبود François Truffaut/Giffoni ، یک جزیره برای این جزیره در خیابان پرنده و یک خرس نقره ای در جشنواره فیلم برلینال در برلین برای آخرین آهنگ میفون. پسران سنت پتری در جشنواره فیلم کن در سال 1992 از رقابت خارج شدند.