از ویکی پدیا ، دائر ycl المعارف رایگان.

جیمز نهنگ (22 ژوئیه 1889 - 29 مه 1957) کارگردان فیلم انگلیسی ، کارگردان تئاتر و بازیگر بود. او به خاطر کار خود در ژانر فیلم ترسناک ، با کارگردانی فرانکنشتاین (1931) ، خانه تاریک قدیمی (1932) ، مرد نامرئی (1933) و عروس فرانکنشتاین (1935) ، به بهترین وجه به یاد می آید که همه به عنوان کلاسیک ژانر شناخته می شوند. نهنگ بیش از ده ها فیلم در ژانرهای دیگر ، از جمله آنچه که نسخه قطعی فیلم نمایش موسیقی موسیقی (1936) محسوب می شود. او به طور فزاینده ای از ارتباط خود با وحشت ناامید شد ، اما بسیاری از فیلم های غیر هراس او به مبهم تبدیل شده اند.

نهنگ در خانواده بزرگی در دادلی ، انگلیس متولد شد ، نهنگ در اوایل استعداد هنری خود را کشف کرد و هنر را تحصیل کرد. با وقوع جنگ جهانی اول ، نهنگ در ارتش انگلیس ثبت نام کرد و افسر شد. وی توسط آلمانی ها اسیر شد و در زمان خود به عنوان اسیر جنگ ، فهمید که به درام علاقه مند است. پس از آزادی در پایان جنگ ، او بازیگر ، طراح و کارگردان شد. موفقیت او در کارگردانی پایان سفر در سال 1928 منجر به انتقال وی به ایالات متحده شد ، ابتدا این بازی را در برادوی و سپس به هالیوود هدایت کرد تا تصاویر متحرک را هدایت کند. نهنگ تا آخر عمر در هالیوود زندگی می کرد ، بیشتر اوقات با همراهی دیرینه خود ، تهیه کننده دیوید لوئیس. از جمله پایان سفر (1930) ، نهنگ ها بین سالهای 1930 و 1936 (کار بی اعتبار وی در مورد جنگله های جهنم جنگ برای هنرمندان متحد انجام شده است) ده ها فیلم را برای استودیوهای جهانی کارگردانی کرد ، و با ایجاد سبکی که با تأثیر اکسپرسیونیسم آلمانی و یک دوربین بسیار متحرک مشخص شده است.

در اوج محبوبیت خود به عنوان کارگردان ، نهنگ کارگردانی جاده را به عقب ، دنباله ای از همه آرام در جبهه غربی ، در سال 1937 انجام داد. دخالت استودیو ، که احتمالاً با فشار سیاسی آلمان نازی ایجاد شده بود ، منجر به تغییر فیلم از دید نهنگ و جاده بازگشت یک شکست مهم و تجاری شد. مجموعه ای از خرابی های تجاری دنبال شد و در حالی که نهنگ یک فیلم کوتاه نهایی را در سال 1950 ساخت ، تا سال 1941 کارگردانی فیلم او به پایان رسید. نهنگ به کارگردانی صحنه ادامه داد و همچنین عشق او به نقاشی و مسافرت را دوباره کشف کرد. سرمایه گذاری های وی باعث ثروتمند شدن او شد و او بازنشستگی راحت داشت تا اینکه در سال 1956 دچار سکته مغزی شد و او را از قدرت خود سرقت کرد و او را به درد رها کرد. نهنگ در 29 مه 1957 با غرق شدن خود در استخر حیاط خلوت خود خودکشی کرد.

نهنگ در طول حرفه خود آشکارا همجنسگرا بود ، چیزی که در دهه های 1920 و 1930 بسیار غیرمعمول بود. از آنجا که دانش مربوط به گرایش جنسی وی رایج تر شده است ، برخی از فیلم های او ، به ویژه عروس فرانکنشتاین ، به عنوان یک زیرنویس همجنسگرا تعبیر شده است و ادعا شده است که امتناع نهنگ از ماندن در کمد منجر به پایان کار خود شد. با این حال ، همکاران نهنگ این مفاهیم را رد می کنند که جنسیت نهنگ کار او را آگاه می کند یا اینکه این کار برای او هزینه دارد.

توضیحات بالا از مقاله ویکی پدیا جیمز نهنگ ، دارای مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کامل مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.